27 mei, Mooie dagen, Pater Karel en cola

Binnenin het kerkje van Pater Karel

Alweer zo'n mooie dag! Is het zo dat ik eigenlijk altijd al van die mooie dagen heb gehad en is het zo dat ik het nu pas allemaal zie? Geniet ik er nu intenser en bewuster van?

Vandaag alweer een gat in de dag geslapen. Gisteren ging ik rond kwart over twaalf naar bed, maar heb het gepresteerd om pas om kart over twee uit bed te rollen. Ik ben nooit een langslaper geweest en al helemaal geen uitslaper. Maar de laatste maanden lijkt het alsof ik nooit anders heb gedaan.
Rond kwart over drie belde Audrey om nog naar Pater Karel te gaan, dus ben ik rap gaan douchen. Daarna zouden we nog naar Kentucky Fried Chicken gaan (mmm kippetjes). Bij Pater Karel was het ontiegelijk druk. Er bleek ook nog eens kermis te zijn in Munstergeleen. Gelukkig was het huisje bij Pater Karel nu wel open dus konden we ook binnen kijken. Daar heb ik nog stiekem een foto gemaakt van het schilderij van Pater Karel. Ook daar kon je briefjes hangen met verzoekjes en zo. Ik had alleen een pen bij me en verder niets. Er hingen zelf wensen die geschreven waren op een stukje dat gescheurd was uit een tijdschrift en zo. Gewoon kleine wensen, mensen die om hulp vroegen. Ik vond het al goed zo om daar even te zijn.
We zijn daarna nog even in de tuin geweest, die had ik nog nooit gezien. En het was er mooi, en heel vredig. Alleen miste ik de zon.
Toen we wegreden was het inmiddels al kwart over 5 en Audrey had geen zin meer om naar Heerlen te rijden, dus hebben we gewoon friet gehaald bij de friture in de wijk. (Daar hadden ze ook lekker kip, want daar had ik echt mijn zinnen op gezet). We hebben haar trouwvideo bekeken, en het was hardstikke leuk om terug te kijken. En ondanks dat ik nogal bleekjes was, zou je zo niet zeggen dat ik ziek was. Ik vond het heel gezellig om met Audrey en Raymond (en Jason) te zijn. Audrey, musj, moet me toch even van het hart hoor. Ik vind je een toppie wijffie. Ik zal het niet snel zeggen, dat weet je maar nu doe ik het toch eventjes hihi.
En toen kwam Manuela me halen..... ze wilde samen met Amal nog even samenzijn met me omdat ik morgen naar Den Bosch toe ga. Loubna die ging ook nog mee, want we moesten en zouden even naar het 'Eisparadeis' gaan. Ik bestelde een kleine vruchtencoupe, en zelfs die kreeg ik niet op. Vroeger kon ik een grote coupe aan, maar nu..... We hebben wel weer flink gelachen om Loubna. Manuela en Amal zijn supermeiden, ook zij hebben me net als Audrey ontzettend goed opgevangen. Dat is niet in woorden uit te drukken hoeveel dat voor mij betekend. Dikke knuf habibi's.
Ik had bij Pater Karel nog wat noveenkaarsen gekocht en toen ik thuiskwam heb ik bij de anonieme gever van het Lourdeswater aangebeld (ik was er inmiddels achter waar ze woonden) en heb ze een noveenkaars gegeven. Ik heb de foto's gezien van Lourdes en ik vind het gewoon toppie dat ze daar hebben kunnen zijn. Ze hebben me nog een boekje geleend over Lourdes, en dat ga ik van de week doorlezen als ik bij Angleique ben. Want hopelijk gaan wij ook binnenkort. Ik kreeg nog een flesje Lourdeswater. Daar kan ik kleine 'borreltjes' van drinken, het positieve is dat ik er geen kater van zal hebben hihihiihihi. Dank je wel lieve buren!
Toen thuis gekomen, en het eerste wat ik heb gedaan is Flicka uitlaten. Ze was zo blij om me te zien. Maar dat heb ik zelf ook. Toen ik haar kocht dacht ik dat het een bevlieging zou zijn en dat ik ooit spijt zou krijgen, maar die kleine musj kan ik niet meer missen. Ze is wel zo aanhankelijk en rustig. Ze komt ook altijd bij me liggen als ik naar bed ga.
Wat ik heel raar vind.... Ik dronk nooit cola, en nu... ik wil niet zeggen liters, maar ik kan toch wel zeker 3 glazen per dag op. En dat terwijl ik dat nooit dronk. Koffie daarentegen vind ik afschuwelijk. 's Morgens een groene thee met citroen, een milk met fruit, maar daarna is het toch elke keer weer cola. En het smaakt tenminste ook nog naar cola. Bij heel veel dingen is de smaak helemaal veranderd door de chemo, maar dit is zo sterk.... Achja.. beter cola dan bier of zo hahahahaha.