woensdag 24 oktober 2007

Eindelijk, een betere dag!!

Eindelijk is het vandaag weer wat beter gegaan! Ik ben gisteren weer naar de eerste hulp kunnen gaan omdat de koorts gewoon door de paracetamol door kwam. Maar ze konden niets vinden dus mocht ik gelukkig naar huis. Ze wijten het aan tumorkoorts. Het zal wel zo zijn, ik weet het zelf ook helemaal niet meer. Ben wel ontmoedigend geworden, want het elke keer naar de eerste hulp gaan kost zoveel bloed, tranen en energie.
Marjo (de andere schat van een thuishulp) was nog bij mij toen ik weer terug kwam, en we zijn toch maar even boodschappen gaan doen. Ze had de was al helemaal weggestreken en was bezig met de badkamer. Het zijn twee enorme schatten die Marjo en Jutta, maar ikzelf heb er nog steeds veel moeite mee om dingen uit handen te geven. Ik ben zelf altijd heel zelfstandig geweest en mijn motto was altijd: Zolang ik zelf iets kan, doe ik het ook zelf! Maar helaas gaat die vlieger niet meer helemaal op. Ik probeer het wel te accepteren, maar vind het nog steeds moeilijk. Ze weten het ook en accepteren het ook en zullen me hier nooit over zeggen. Ik heb het echt getroffen met hun. En sowieso is de organisatie waar ze voor werken top! Vanmiddag kwam een verpleegster me een iscador-spuitje zetten. En weg was ze weer. En gisteren had Marjo voor me gebeld of er iemand beschikbaar was om dat even te komen doen bij mij. Echt super. Dus.... als jullie nog een thuiszorg zoeken: Privazorg. Deze zit door bijna heel nederland, ze zijn er niet voor de schoonmaak, maar als het nodig is dan gebeurd dat toch wel. Ze werken als zelfstandigen en kunnen zo zelf hun uren bepalen maar hoeven zich ook niet aan regels te houden die je bij andere thuiszorgen wel vind. Ik had van te voren eerder twee andere thuiszorgen gehad, maar die kunnen absoluut niet tippen aan deze......
Sarah heeft trouwens heel veel geluk gehad hahaha. We zijn zondag naar de kermis gegaan, ik had het haar immers beloofd. Het regende en het was koud. Maar dat gelukkige snoetje van haar deed voor mij de zon schijnen. Maar vandaag voelde ik me zo goed dat ik samen met haar, Manuela, Michel en Armand naar de film zijn geweest. Daarna heb ik nog getrakteerd op Mc Donalds en daarna zijn we toch nog een keertje naar de kermis toe gegaan. Saar heeft voor mij een heel lief knuffeltje 'gevist'.

Die ligt nu op mijn hoofdkussen zodat ik strakkies lekker in kan slapen.

Morgen moet ik weer bij dr. Peters komen. Heb veel vragen voor hem. Ik twijfel zo erg aan de chemo. Ik ben bijna al die drie weken flink belabberd geweest. En ik ben gewoon bang om te sterven door de chemo. Ik hoop dat hij me een goed en duidelijk antwoord kan geven. We zijn wel geen vriendjes van elkaar, maar ik hoop dat hij morgen een beetje van mijn ongerustheid weg kan nemen.
Ibella, jij was ook allergies voor deze chemo he. Wat heb jij daarvoor in de plaats gekregen? Of is bij jouw de chemo gewoon gestopt? Wie heeft er nog meer ervaringen met deze chemo?
Met de gemcetabine/carboplatin was ik maar een paar dagen flink ziek, maar daarna ging het toch wel redelijk. Maar nu maak ik me toch wel behoorlijk zorgen. Want ik kan niet zeggen dat ik nu echte kwaliteit van leven heb. Ik zit nog nauwelijks achter de pc, de laptop is nog steeds niet aangesloten. Enkel en alleen maar omdat ik te vaak te moe ben en dan op bed lig, en maar lig, en maar lig. Dat is heel frustrerend, want ik was altijd een heel actief mens. Dat wil ik weer terug! Help, ik ben nog veel te jong om nu al te gaan. Mijn kinderen kunnen me nog niet missen. Geef me alsjeblieft nog zeker 10 jaar. Ik kan het gewoonweg niet geloven, het is gewoon ongelooflijk! Iedereen vind me zo sterk en denkt zelf niet zo sterk te kunnen zijn als ze zouden hebben wat ik heb. Maar ik denk dat iedereen wel veel kracht kan vinden. Maar op een gegeven moment is het op. Vechten doe ik nog steeds maar ik merk dat het toch slechter met me gaat, en dat ontgaat andere mensen ook niet. En ik hoop dat het gewoon aan de chemo ligt. Nog 1 kuurtje..... zou ik het wel kunnen? Ik zie er zo tegenop om weer drie weken belabberd te zijn. En dat daarbij, de eerste kuur was niet zo erg als wat ik nu heb meegemaakt, dus ik hou mijn hart vast.... want het wordt steeds zwaarder.
Ook ben ik toch langzaam aan aan het uitkijken voor lieve baasjes voor mijn twee poezen en mijn lieve flickabeestje. Ik heb nog niemand kunnen vinden, voor de poezen wel geloof ik, maar voor mijn flicka niet. Het snijd me ook in mijn hart om mijn beestjes weg te moeten doen. Maar ik kan ze niet meer houden. Als ik er niet meer ben dan kunnen ze nergens terecht zo snel, dus ik doe hierbij een oproep. Als je hierop wilt reageren, kun je me mailen, mijn mailadres kun je linksboven vinden.
Ik moet gewoon realistisch blijven, hoe klote het ook is.
Maar goed, zoals er in de titel al stond.. ik heb een hele leuke dag gehad. Ik ben blij dat ik weer eens wat met Manuela heb kunnen doen, want dat stond op een laag pitje door omstandigheden. En deze dag nemen ze ons niet meer af.
Ik wens iedereen een hele fijne nachtrust toe, liefs, Silvia

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Ben blij dat je een betere dag gehad hebt ... :)

Lekker op de kermis geweest lees ik en ook nog een knuffel gewonnen, hahaha

Ja ...je hebt gelijk ...

Chemo"s maken de kanker kapot , maar ja, die bijwerkingen , hè ? , dus het kan best zo zijn wat je zegt dat je je daardoor slecht voelde ....


We duimen en bidden ALLEMAAL voor JOU , dat dit kuurtje beter te verdragen is en dat ie PATS !!! BOEM !!!! in 1 keer alle K-cellen vernietigt ...forever.

Het is ook goed wat je zegt om realistisch te blijven en elke dag te waarderen dat je er bent , wat overigens natuurlijk ook voor niet-zieke mensen geldt.

Toch moet je weten dat ik en ik denk ook allemaal hiero nog steeds de hoop hebben op A MIRACLE ....

Veel liefs en (voor sommigen zal het misschien raar klinken , maar ik zeg het toch) BETERSCHAP ...

x

Chance

Anoniem zei

morgeee lieverd
heerlijk dat het weer n stuk beter met je ging.
je hebt genoten met zoveel leuke dingen achter elkaar.....

gezondheid kan ik jou niet geven.maar kan wel proberen te zorgen dat elke dag voor jou, 1 mooie herrinering voor jou blijft om op terug te kijken.....

hoop dat je vandaag de antwoorden krijgt van peters op je brandende vragen.
en dat hij eindelijk menselijk is en jou onzekerheid weet weg te nemen door duidelijkheid te schaffen.

sommige 'vrienden' zijn als de schaduw, je ziet ze alleen als de zon schijnt
andere zijn als de zon zelf, ze komen op als het donker is

dikke knuffel from the poppels

Ibella zei

Ja, ik reageerde heel acuut, direkt bij het inlopen, allergisch op taxotere. Het is meteen gestopt en ook ik kreeg tavegil gespoten. Na een half uur wachten heeft men het opnieuw geprobeerd, maar toen veel langzamer laten lopen. Ik kreeg taxotere samen met carboplatin. Ook het langzamer inlaten lopen ging direkt mis. Hierdoor moest ik een nachtje ter obsevatie in het ziekenhuis blijven. Dus ik weet niet wat voor bijwerkingen dit naderhand heeft. Ik ben later doorgegaan met cisplatine en gemcitabine. Met de laatste kuur zou ik direkt overleggen om het heel langzaam te laten lopen. Misschien kunnen ze voor die tijd ook al de dexa geven, dat scheelt ook. Ik vind het zo naar voor je dat je zo belabberd bent in de weken erna. Maar weet, je doet het niet voor niets. Ik hoop dat je vandaag antwoorden krijgt op je vragen. Heel veel sterkte en ik denk aan je.
Liefs Ibella

Noëlla zei

Hoi Silvia,

Wat super van je, ondanks al je nare nevenwerkingen die ik hier niet moet uitleggen, ons toch op de hoogte houdt.

Ik ben dan ook blij dat je , al is het niet zo dikwijls, toch een goede dag ertussen hebt zitten.

Die dag moet je dan gebruiken om positieve krachten op te doen en veel energie op te sparen.

Je moet positief blijven denken lieve Silvia,en weten dat je erdoor gaat komen, en dit omdat je zo'n vechter bent.

Ik hoop van ganser harte dat je vandaag antwoord krijgt en dat het de volgende weken heel wat beter zal gaan met je. Ook ik wens je heel veel beterschap en geloof erin.

Ik denk aan je, dikke kussen
xxx Noëlla

Anoniem zei

He lieve Sil,
meid wat fijn om te lezen dat je een betere dag hebt gehad en wat een onwijs mooie en lieve knuffel die Saar voor je gescoord heeft, maar die heb je dan ook hardstikke verdiend, zo´n vechter als jij bent. Wat een geweldige hulpen heb je en probeer ze je toch meer te laten helpen Sil, realiseer je daarvoor kan je je energie gebruiken voor andere leuke dingen, die momenten zijn kostbaar genoeg.
Sil gewoon alles vragen aan die arts en weet je, je moet eens vragen wat hij zou doen, als hij in jouw schoenen stond. Ik hoop dat hij dan zo eerlijk is om daar antwoord op te geven.
Meissie heel veel sterkte en ook in het gesprek met hem en ik wens heel erg, dat je nog een paar goede dagen hebt voordat je weer voor de vlgd. kuur gaat, welke dat ook mogen zijn, maar het is nog steeds jouw lijf he, don´t forget.

Liefs Carla XXX

Anoniem zei

Lieve Sylvia,

Wat heerlijk om te horen dat de kermis je gelukt is en het je zo'n lieve knuffel opgeleverd heeft. Het zijn die kleine momenten die zo ontzettend belangrijk zijn tijdens deze moeilijke periode. Ik hoop zo van harte dat de chemo ondanks de ellende van de bijwerkingen je iets gaat opleveren. Ik duim voor je.

Liefs
Gaby

Anoniem zei

Fijn dat je een betere dag hebt gehad gisteren. Leuke knuffel heeft Sarah voor je gewonnen! Dat zijn positieve dingen.

Ik hoop dat je een lief baasje voor Flicka vind, maar dat ze over 20 jaar pas daar naartoe zou hoeven. Vanavond brandt er een kaarsje voor je. Ik duim met Chance mee!

Liefs,
Jacqueline

Anoniem zei

Lieve silvia ,
Wat fijn dat je je nu wat beter voelt.
Inderdaad goed alles wat je dwars zit vragen aan de arts.(ik maak meestal een briefje zodat ik niks vergeet).
Ik heb deze chemo nooit gehad. Ik kan me je angst wel heel goed voorstellen.
Ik hoop dat de arts je duidelijkheid kan geven.
liefs hendrike

Anoniem zei

Hoi Silvia,
Ik vraag al jaren elke dag voor 10 jaar totdat de jongens oud genoeg zijn. En elke dag schuift die 10 jaar een dag naar voren. Hopelijk is ook jou dit gegund.
De liefde die je elke dag uitdraagt naar je omgeving, vooral je kinderen, zal nooit en te nimmer kunnen verdwijnen of in vergetelheid raken.
Liefs Marij

Anoniem zei

Lieve Sil,
Laat je koppie niet hangen! Als het je rust geeft denken aan een plekje voor je levende haven. Anders even niet aan denken en de koorts kicken. Klinkt achterlijk maar ik duim voor je dat het een allergische reactie is en dat je snel weer opknapt als het gif eruit is. Een eventuele volgende chemo is niet morgen en die, zou ik, ook niet teveel in mijn gedachten toelaten. Al weet ik hoe ontzettend moeilijk dat is en veelal tevergeefs, maar als het lukt heerlijk. Er is maar een ding belangrijk nu, de chemo moet zijn werk doen op onze sluipmoordenaar! In gedachten sta ik naast je en samen schoppen we de kanker uit ons lijf. Wij gaan winnen en de tumoren hebben het nakijken. Eerst maar weer eens wat opknappen. Lieverd, ik laat de Buddha's glimmen voor je!
KNUFFFFF. Iris.