Vandaag heb ik eindelijk mijn nicht Jannie gezien, na dertig jaar of zo....!! Ik vond het heel leuk om haar weer te zien. Ze had ook nog een lief kadootje meegebracht voor me. Een engeltje met een birthstone er in. Die krijgt ook een mooi plaatsje op mijn altaartje...
Dank je wel lieve Jannie
Ik vind het heel leuk om mensen uit het verleden te ontmoeten. Zo wil ik dolgraag nog mijn pleegfamilie (incluis pleegzusen) zien, en Wllem uit Neer. En zo zijn er nog wel een paar, maar ik ben weer moe aan het worden, dus vergeetachtiger. Maar wil nog niet slapen omdat ik morgen weer moet gaan.... Ik weet dat ik het dan weer heel moeilijk zal krijgen. Elke keer wordt het moeilijker om weer terug te gaan. Maar ik moet wel.... Tommy wilt in Sittard blijven.... Dus ik ook!
Gisterenavond was ik nog even naar mama toe gegaan, maar ik werd ineens niet lekker dus kon Toon me gelijk weer ophalen. Dat vond ik wel jammer, want ik was maar heel eventjes bij haar. Maar beter heel eventjes dan helemaal niet hè.
Hoe ik mijn dagen heb doorgebracht.... veel slapen/op bed liggen. Filmpje kijken, het liefste thrillers of horror (geen bloedkoppenfilms, want daar hou ik niet van). Gisteren ben ik met Angelique nog even naar de supermarkt gegaan om te kijken of ze nog lekkere yoghurtjes hadden, maar helaas, ik heb nog niets kunnen vinden wat zich kan meten met de yoghurtjes van Rewe in Duitsland. Dus dat wordt meteen boodschapjes doen als ik thuis kom. Maar allereerst kijk ik op de schoolkalender van Sarah wanneer ze weer vakantie heeft. Want dan gaat Sil weer pleitos hoor. Ik kan nu niet vaak genoeg bij mijn zus zijn. Als ik thuis kom in Sittard duurt het me een paar dagen om te acclimatiseren, en elke keer duurt het wat langer...
Ik begin weer in herhaling te vallen zie ik. Dat komt omdat ik een heerlijk muziekje aan het luisteren ben van BZN. Dat zijn echt van die meezingers en dat is nou net iets wat ik op dit uur van ochtend beter niet kan doen (bijna 6 uur), maar ik swing gewoon een beetje mee op de stoel hihihi.
Het is heel raar, dit is al de tweede slapeloze nacht die ik heb. En dat terwijl ik keikapot ben. Maar ik weet dat ik over een paar uur weer naar huis toe wordt gebracht, en ik denk dat ik daarom nog zo lang mogelijk alles nog bewust mee wil maken hier... Het is niet dé manier... maar wat moet ik dan doen?
En wat mijn nog meer verbazing geeft is dat ik momenteel geen pijn voel. Tenminste... het is pijn die uit te houden is. Terwijl ik vanmorgen niet meer kon van de pijn. En toen zei ik tegen Angelique dat ik het maar raar vond dat ik vaker zoveel uren sliep en dan wakker werd zonder pijn. Ik bedoel, als ik 's avonds naar bed ga en mijn laatste medicijnen van de dag op heb, dan slaap ik vaker 10 tot 12 uur achter elkaar. Soms wel langer. En het komt dan ook vaker voor dat ik dan nog geen pijn heb als ik wakker ben. Maar overdag moet ik echt om de 4 uur mijn pillen blijven slikken want anders gaat het fout. Ik snap hier gewoon niets meer van.
Het lijkt wel of mijn lichaam niet meer van mij is. Mijn lichaam doet wat het zelf wilt. Nu vraag ik aan lotgenoten of ze dit herkennen, dit gevoel.
Ik kan mijn temperatuur ook zelf moeilijk regelen. Ik ben nu al twee dagen achter elkaar wakker geworden met koorts, en het zou me niets verbazen als ik 's nachts ook vaker koorts heb, gezien de natte pyamajasjes en haren die ik dan heb. Ik schrik hier dan vaker van wakker en in een bijna panische aanval wil ik mijn pyama zo snel mogelijk uit om een andere warme droge aan te trekken. Mijn haren doe ik dan in een elastiekje omhoog, want ook dat voelt zo vies. Ik kan dan wel huilen van dat vieze gevoel. Dit heb ik allemaal nog nooit eerder meegemaakt. Mijn lichaam is in die 10 maanden erg veranderd. Oké, ik weet dat veel te wijten is aan al die rommel die ze me in hebben gespoten, de chemo's en alle chemische rotzooi voor al die scans. Ik denk dat er meer kapot is gegaan dan mezelf lief is. Ik hoop dat ik daar nog ooit overheen zal komen. Maar dat zal de toekomst uit moeten wijzen.....
Nu kruip ik toch nog maar voor een uurtje het bed in, hopelijk verslaap ik me niet voor mijn eerste lading medicamenten.
Ik wens iedereen een heel fijne zaterdag toe!
Liefs, Silvia
2 opmerkingen:
Mogge Sil, balen dat je weer richting huis gaat. Zou het mooiste zijn dat je lekker bij je zus kon blijven.
Ik las dat je woensdag ook nog geschreven had, ik kom later op de dag nog ff hier terug, voor nu een dikke kus alvast.
Liefs Carla XXX
Zo ben ik weer ff meid, alles weer ff terug gelezen, fijn dat Saar genoten heeft met de carnaval, hihih en wat gaaf je niochtje en zij samen met die bokshandschoenen aan. Saar kan later wel haar mannetje staan, hihih, met zo´n nicht erbij.
Sil meis wat je pijn betreft, denk ik dat jij hoogstwaarschijnlijk ook nog eens extra last hebt vanwege je FM, wijffie dat zit er ook nog eens bij en ja beweging is daar weer beter voor. Ik kan me wel voorstellen dat het vertrouwen ook wel weg gaat, als je zoveel pijn hebt, maar vergeet die FM ook niet he.
Tuurlijk houdt Tommy van zijn moedertje, maar valt ook niet mee he op die leeftijd, op zoek naar jezelf en dan dit te moeten mee maken. Jongens zijn ook gemiddeld wat geslotener en dan ook nog de puberteit erbij, ben blij dat hij het nu kan tonen aan je, want dat is heerlijk een lieve knul, die weer lekker om je nek kan hangen.
Sil, meissie, ik hoop de vakantietijd snel weer aanbreekt voor je, zodat je lekker weer bij je zussie kan zijn.
By the way, wat een knoepert van een waakhond had je daar op je zitten, whaha. Dat geeft een veilig gevoel, hihi.
Wijffie ik wens je een goed weekend, het weer is aangenaam, ik hoop je er wat van kan genieten.
Knuffels XXX Liefs Carla
Een reactie posten