Sittard in de ochtend deze week, een schitterende
Lieve lotgenootjes, ik vond het weer fijn om reacties van jullie te zien en te weten dat jullie ook aan me dachten. Ik heb ook veel aan jullie gedacht, helaas is het nog niet gelukt om jullie logs te lezen, maar dat hoop ik toch weer te kunnen. Dank je wel lieve meiden! Dikke kus en knuffels!
Vanmorgen stond ik weer op met een ontiegelijke pijnaanval. De oorzaak was het luchtbed dat gisteren bezorgd was. Het zou confortabel moeten liggen bij mij, maar ik voelde me vanmorgen net prinses op de erwt.
Ik had Marjo vanmorgen dan ook gevraagd om het luchtbed van het (ziekenhuis)bed af te halen. Dat was één keer, maar niet weer.
De hele dag heb ik er last van gehad. De huisarts was vanmiddag ook nog langs geweest en toen zijn uiteindelijk de waterlanders ook gekomen. Ik voelde me zo enorm ellendig. Ik heb hem ook verteld dat ik heel erg vermoeid was en dat het vechten ook steeds moeizamer ging. Gewoon door de pijn en vermoeidheid is mijn vechtlust grotendeels verdwenen. En vooral als ik in een pijnaanval zit, kan het me ook allemaal niets meer schelen.
Ik ben vanmiddag wel weer in bad gegaan, zij het met bibberende knietjes... Gisteren was ik bijna verdronken in bad omdat ik zo vermoeid was. Dat was een heel heavy ervaring, en zeker omdat ik begin van de week ook een soortgelijk ervaring had waarbij ik dood had kunnen zijn. Echt shockerend en confronterend. Maar gelukkig heb ik een hele goede engelbewaarder, en ik heb God wel duizenden malen bedankt.
Maar goed, ik ben er nog dus is er nog geen man (vrouw) over boord.
Ik had dus zo'n pijn en zelfs met een heet bad ging het niet weg. Ik heb veel in het ziekenhuisbed gelegen, maar op een gegeven ogenblik heb ik huilend Angelique gebeld of ze me kwam halen, want ik dacht echt dat ik mijn laatste dagen tegemoet ging. Ik had het ook heel erg benauwd. En elke keer als ik weer in zo'n aanval zit, dan zou ik het liefst dood willen zijn. Dit verwoord ik zo, zodat jullie ongeveer een indruk hebben hoe heavy het wel niet is. Ik ben van mezelf een vrij sterk personage, die niet snel opgeeft. Maar het duurt te lang nu en de pijnaanvallen gaan zich nu steeds sneller opvolgen. De huisarts had me ook een nieuw medicijn voorgeschreven, maar dat bleek een verkeerde optie te zijn omdat ik daar suffer dan suf van werd. Ik heb toen het slikken van dat medicijn gelijk gestopt. Nu gaat het weer. Ik ben ook aan het afbouwen van de haldol die ik ook voorgeschreven kreeg zo'n drie weken geleden omdat ik er helemaal doorheen was. Het heeft me geholpen en ik hoop dat ik strakkies zonder dat medicijn verder kan gaan.
Ik vind het in ieder geval al fijn dat ik af en toe weer iets in mijn weblog kan schrijven, want dat vond ik altijd wel leuk om te doen. Ik vind het ook heel erg dat ik vaak niet meer met mijn grote hobby, Paint Shop Pro, bezig kan zijn omdat ik dan vaker langer achter de pc zit dan goed voor me is (hobby of verslaving hahaha).
Dus Carla, kom me maar halen hihihihihi.
Ik heb nu wel weer twee mooie panorama's bewerkt, en ik ben er trots op.
En nu wordt het tijd om mijn bed weer op te zoeken. Wordt het mijn eigen bed of het ziekenhuisbed??
Veel liefs en dikke knuffels, Silvia
Oja, ik wens ook iedereen een heel fijn weekend.XXX
7 opmerkingen:
Hoi lieve Sylvia,
Fijn dat je langzaam aan de medicijnen af kunt bouwen waar je zo suf van wordt. Dan kun je ondanks alles toch wat meer dingetjes doen, die je zo graag doet. Af en toe een logje maken en een foto prachtig bewerken. Mooi hoor, je bent het nog zeker niet verleerd.
Hou moed en een fijn weekend.
Liefs Marjolijn.
moggel silly
phoe dat was ff schrikken, toen ik je log las.
toch fijn dat je ondanks pijn en moeheid blijft schrijven, kanp hoor.
mooie foto s bewerkt. sittard kan toch ook mooi zijn hihih
grt en knuffels aan de kids en fijn wknd
audrey
Lieve Silvia,
Wat ben ik blij weer iets van je te horen. Natuurlijk vind ik het vreselijk dat je zoveel pijn hebt en uit al je eerdere logs heb ik wel begrepen dat jij niet iemand bent die het zomaar opgeeft. Je bent heel sterk en ik neem dan ook mijn petje voor je af hoe jij je hier doorheen slaat. Dat het soms teveel wordt is helemaal niet raar, met zoveel pijn. Fijn dat je zoveel goede hulp om je heen hebt, maar nog fijner vind ik het dat je de moed kunt opbrengen om weer even achter de pc te zitten voor je hobby. Lieverd, ik wens je een goed weekend. Hopelijk is de pijn uit te houden en kun je genieten van familie en vrienden.
Liefs Ibella
Hallo Silvia
Ook een goeie morgen van ons.
We zijn blij dat je er weer even bent. Voor jullie ook een fijn weekend en niet te veel pijn.
Dikke knuffel
J en J
Lieve Silly, meid wat een verhaal heb je getypt en weer een hoop mee gemaakt, wat heel indrukwekkend en angstig was, pfff. Goed dat je eens lekker bij je huisarts je hebt laten gaan, maakt niet uit bij wie, maar het zal zo af en toe toch moeten, je kan niet altijd sterk voor alles en iedereen blijven. Het is allemaal veel te ingrijpend. Wijffie ja een luchtmatras moet wel verlichting brengen en je zekers de prinses laten voelen, maar zekers niet op de erwt. Misschien stond hij te hoog/hard voor jou ?
Ik hoop je nu minder moe zal zijn en dat ze toch wel iets hebben voor je dat de pijn onder controle is.
Je hebt prachtige foto´s en bewerkingen gemaakt,bij jou is het hobby EN verslaving, hihih. Jij roept en ik draai. Dus geef maar een gilletje. Ben blij toch weer iets van je te lezen en nog snel ook. Niet verwacht en toch weer achter die PC geweest en eventjes kunnen hobbyen.
Ik hoop je vandaag op een voor jou aangename manier hebt doorgebracht en nog een fijne zondag met je kinders.
Veel liefs XXX Carla.
Hoi Silvia,
Heel moedig van je om, ondanks toch zoveel pijn, je energie te steken in het bijhouden van je blog.
Hopelijk ben je het nu gewoon om op je luchtmatras te liggen, is toch wel effe wennen denk ik, en natuurlijk zoals altijd hoop ik dat je pijn geminderd is.
Nog een prettige zondag en hou de moed erin.
liefs Noëlla
Lieve Silvia,
In gedachte ben ik bij je en ik ben blij dat ik toch af en toe iets van je verneem ook al zal het zwaar zijn om te schrijven.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Liefs
Gaby
Een reactie posten