Dit liedje speelt eigenlijk al maanden in mijn hoofd. De tekst klopt niet helemaal, want er is geen "hij" in mijn leven, er is wel een kreng in mijn leven, die langzamerhand de overhand krijgt. Maar de rest klopt wel, ik ben het gewoon eventjes moe.... en heel wanhopig....
Maar ondanks dat, heel veel knuffels, love you allemaal, liefs Silvia
Een stukje tekst wat voor mij een stukje verwoord, maar niet helemaal precies maar wat ik eigenlijk aan wil geven is dat ik me heel alleen voel met mijn ziekte en dat ik me net zo gefrustreerd en wanhopig voel als de mensen die me zo ontzettend graag willen helpen..... Het is hier zo eenzaam... Ik heb de tekst een beetje aangepast...
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach, dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor, begrijpt wat ik nu voel
Je bet een sterke vrouw
Dat zegt iedereen in mijn omgeving
Maar ik weet: dat is niet helemaal waar
Deze tranen drogen niet
Dit gevoel gaat nooit voorbij
Want verdriet om de liefde voor mijn kinderen
Is nu te zwaar om mee te dragen
Omdat ik weet dat eens de dag komt,
dat ik ze het in dit leven niet meer kan laten voelen en zien...
Laat me alleen, zeur niet tegen mij
Ik mis mezelf, de oude Silly, de wond is nog te vers
Als ik alleen ben voel ik het verlies steeds dichtbij komen
P.s. vanochtend is mijn ziekenhuisbed gekomen met een vezelmatras. Ik hoop dat deze de pijn ook wat zal verlichten. Het is niet zo dat ik mijn leven nu helemaal zwart zie, want dit bed bijv. is ook heel fijn om te hebben (dus toch positief), alhoewel het ook weer een stukje definitiever lijkt (het negatieve ervan)..... Ik hoop dat ik er goed op kan slapen, dan is dat stukje negativiteit in me weer omgedraaid in positiviteit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
17 opmerkingen:
When you can't see the sky
And the only thing you see is rain
Know that God is there he sees your pain.
Just call his name and he will be there
To dry your tears and to wash away these fears
You will see a brighter day
Just let God show you the way.
Wat ik met ons Jane haar gedicht wil zeggen, is dat je nooit alleen bent. Ondanks dat je alleen gelaten wilt worden. Ik wou het je telefonisch zeggen, want je kent mij heh? Ik bel. Maar je nam niet op. Dus doe ik het zo even. Trouwens ik probeer het staks weer, dat weet je heh? Ik blijf proberen, tot ik je heb. Groetjes en lebbertjes. Love you sissie
Ach ,lieverd ,wat een verdriet ,de tranen springen in mijn ogen als ik dit lees.
Wat moet ik zeggen ,het is gewoon vreselijk.
het is vreselijk als je weet dat je afscheid van je kinderen moet nemen,dat hoort niet.
Ik denk aan je en brand een kaarsje voor je.
Heel veel sterkte ,
Liefs Hendrike
sjit de tranen lopen over me wangen,lees je blog en net je mail.
je lied zo duidelijk, je bent niet alleen maar het voelt wel zo....
miemand kan de pijn en het verdriet van je weg nemen.
vele zouden je willen helpen, maar dat kunnen ze niet.....dat rotkreng is er nog steeds.
toch moet je nog steeds geloven in de kracht van jezelf en van god
berust in het gene je niet meer kan.
en geniet van het gene wat er overduidelijk is.....LIEFDE VOOR JOU van je kids, familie en vrienden en bekenden.
vriendinnezus laat zien wie je bent ....ook al is dat niet altijd positief...verdriet. pijn en onmacht, je bent nog altijd silvia die we kennen.
big hug en zachte ontroerende vlinderkusjes opje voorhoofd
je vriendinnezusje au3 xxx
Ik hoop ook dat je pijn wegtrekt hoor .... en als je ooit es behoefte hebt om te praten weet je dat je me altijd kan sms"en hoor ....dan maak ik wel tijd om ff langs te komen ...
Probeer alleen niet teveel aan "dat kreng" te denken ..... laat dat maar aan de medicatie over.
Denk alleen aan de leuke dingen die je nog wilt en kan doen .... zo wordt "dat kreng" tenminste ook NIET gevoed (jeweetwel placebo-effect van gedachten zijn wetenschappelijk bewezen)...
Het klinkt raar maar probeer dat kreng tegen ALLES en wat DIE DOKTOREN ook mogen beweren kleiner te DENKEN ...DUSSSS NIET MEER DENKEN VAN ik voel em groeien .....NEE ..... HIJ ZAL EN MOET KLEINER WORDEN ...EN WORDT OOK KLEINER (onthoud dat het placebo-effect op WETENSCHAPPELIJKE FEITEN berust).
Succes
Chance
XXX
Ps. Ik weet dat het makkelijker gezegd is als gedaan , maar alleen JIJ kan JOU lichaam positief beinvloeden met JOU gedachten ....
Wij (de mensen die van je houden) kunnen je daarin "alleen maar" ondersteunen.
Lieve Silvia,
Ik weet niets te zeggen om je te troosten, dit verdriet is te groot. Ik denk aan je en leef met je mee. Ik steek een kaars voor je aan.
Liefs Ibella
Hoi Lieverd, nee hier zijn geen woorden voor, hoop alleen dat de steun en meeleven jouw op de een of andere manier toch bereikt. Ik denk aan je, net zoals jij ook steeds aan mij en anderen doet!
Liefs Marjolijn.
Lieve Sil,
we zouden je met alle liefde willen helpen om dat gevoel van alleen zijn bij je weg te halen. Velen staan aan je zijde, ook al is het in (kilo)meters veraf, maar in het gevoel dichtbij.
Sil, ik kan niet invoelen wat jou te wachten staat eens, maar je bent wel in mijn gedachte en ik hoop dat je dat voelt en dat velen een groot deel met je meelopen op jouw pad.
Ik omhels je nu en je krijgt een paar stevige knuffels.
XXXXX Liefs Carla
Lieve Silvia,
Ik heb nauwelijks woorden. Ik wens je de kracht om dit gevoel te kunnen dragen.
Liefs
Gaby
Hoi lieverd,
Hier sta ik dan, zonder woorden, want die laten me nu in de steek.
Toch wil ik je zeggen Silvia, ik denk aan je en vind het vreselijk voor je dat je zo moet afzien.
Vind kracht in de dingen die je nog kan en laat dat monster je niet klein krijgen.
xxx veel liefs uit Genk
Hoi Silvia
Je weet dat we wij met je meevoelen.Maar meer als woorden en knuffels kunnen wij niet geven .Wij denken aan je en laten kaarsen branden.Laat je niet inhalen door dat kreng. Heel veel sterkte en een hele dikke knuffel
J en J
Ook ik sluit me aan bij alle woorden die iedereen hierop heeft geschreven. De woorden van dit lied zijn zo waar. Het roept ook bij mij verdriet en machteloosheid op jou niet te kunnen verlossen van dit diepe verdriet. Het feit te accepteren dat "het is zoals het is" roept boosheid in me op. Ook al weet ik dat het einde het einde niet is, het roept tranen in me op. Denk wel dat jou kinderen het beste voorbeeld van kracht en doorzettingsvermogen zien om verder te gaan. Een kleine troost:
Ik heb al meerdere jonge kinderen zien scheiden van hun ouder, ze
zijn erdoor gekomen. Mensen die nu mijn leeftijd hebben.
In hart, kracht en gedachten, Marij
Ook ik vind het heel moeilijk om hierop iets te zeggen, behalve dat ik kaarsjes voor je laat branden en heel veel aan je denk.
Hopelijk heb je kunnen slapen op je nieuwe matras. Ik duim heel hard voor een goede uitslag van de scan.
Liefs,
Jacqueline
Lieve Sil,
Ja woorden schieten ook net als de anderen te kort. Dit is zeer moeilijk voor je en voor je kinderen en je familie en vrienden en kennissen. Heel veel liefs en sterkte en hopelijk spreken we elkaar snel, als je je iets beter voelt.Dikke kus en knuffel met heelvel warmte liefde en positieve energie. Anneke
Hoi Sylvia,
Mijn moeder draaide dat plaatje regelmatig toen ze ziek was (borstkanker). Toen vond ik het wel mooi, maar nu kan ik het wel meevoelen, mooi hoor.
Heel veel sterkte met alles, Anne
Lieve Sil,
hoe is het met je, wilt het slapen een beetje lukken op je vezelmatras ???
Ik hoop dat de pijn er ook een stuk minder op is en dat je niet meer pijnstilling hoeft te krijgen, zodat je ook minder moe bent en alle tijd aan je kinders kan besteden.
Wijffie ik geef je weer velen knuffels en daarbij een zachte aai over je bol.
Liefs Carla XXX
Hopelijk hebben ze je gisteren kunnen helpen bij de pijnpoli en ben je nu pijnvrij. Sterkte!
Liefs,
Jacqueline
Ik hoop ook dat het beter met je gaat ....
XXXXXXXXXXXXXXXXX-jes
Chance
Een reactie posten