Vorige week had Angelique bij mij geslapen (het is een geweldig iets dat hier iemand bij mij kan logeren!!!) We hebben het fijn gehad samen en veel gekletst. Bijv. over de cirkel in het leven. Je gaat dood om weer geboren te worden... Waar begint het en waar stopt het? Nooit, denk ik. Ik denk dat ieder zijn eigen taak hier heeft te volbrengen en als je je taak niet helemaal goed hebt volbracht, je terug komt. Maar blijf je terug komen? Mag je ooit eens rusten? Ik ben best nieuwsgierig er naar. Ik kijk ook vaker op bde-websites om te kijken wat mensen daarover te schrijven hebben.
Eigenlijk lees ik dan telkens hetzelfde, alleen zijn de details anders. Een enkele keer wordt het negatief belicht, maar daar lees ik natuurlijk overheen. Ik wil alleen maar positieve en hartverwarmende dingen horen/lezen.
Morgen ben ik alweer 8 weken in de Hospice. Ik heb best veel moeite gehad om te wennen, want toch voel ik het alsof ik steeds meer van mezelf af moet staan. Een groot deel van mijn onafhankelijkheid, terwijl ik hier toch heel vrij ben. En iedereen is hier ontzettend lief en behulpzaam...
Maar nu ook, op dit moment: Het onweert en bliksemt. Vanuit mijn flat kon ik dat heel mooi en hemelsbreed zien. Nu kijk ik uit een raampje en zie bijna niets. En dat zijn dan toch momenten dat ik volschiet....
Hoe het met me gaat? Redelijk. Qua pijn heb ik gelukkig minder klagen, maar de vermoeidheid is fors toegenomen. De huisarts van hier probeert dat tegen te gaan met ritalin. Ik hoop dat het lukt...
Warm eten lukt niet meer. Pap of soep lukt nog wel, maar een aardappeltje niet meer. Ik ben ook heel erg afgevallen. Ik ga niet meer op de weegschaal staan, want dan weet ik dat ik heel depressief ga worden. Gisteren bekeek ik mijn gezicht eens goed in de spiegel en toen zag ik het "doodskopje" er al aankomen... En ja hoor, daar kwamen de waterlanders ook weer. Ik had zo gehoopt dat ik op gewicht zou blijven, zodat mijn kinderen dit als herinnering kon bewaren, maar ik moet er aan geloven. Die kalorie drankjes is ook geen optie van mij, ik krijg daar kotsneigingen van.
Leuk nieuws is dat Sarah van het weekend bij me gelogeerd heeft. Ondanks dat ik niet veel met haar heb kunnen ondernemen, vond ze het heel fijn om bij me te zijn. En ze zegt dan al heel wijs:"Mama het maakt niet uit dat je moe bent, ga maar lekker even slapen."
Tommy mis ik eigenlijk wel. Hij komt zo'n 1 keer per week. Maar vaker denk ik aan hem en dan mis ik hem zo.... Hij heeft nu vakantie en ik ben heel benieuwd of hij geslaagt is. Ik weet eigenlijk niet wanneer hij het hoort.
Maar goed, om weer op Sarah terug te komen. Gisteren is ze hier lekker in het bubbelbad geweest en het was lachen gieren brullen. En ook heeft ze samen met Margriet, een vrijwilligster, wentelteefjes mogen bakken. Met een echte schort aan hihi.
Zoals je ziet heeft ze heerlijk gesmuld! Volgend weekend komt ze weer logeren. Toen ik voor de eerste keer over het hospice hoorde wilde ik niet gaan omdat mijn plaats bij mijn kinderen moest zijn. Maar nu is het goed gecombineerd. En daar moet ik Audrey, Raymond en Jason heel erg voor bedanken want zonder hen was het niet gelukt. Bij deze dus: Heel erg bedankt!
Mijn bezoek begint nu ook te slinken omdat ik de laatste tijd mezelf niet meer ben en vaker een negatieve toon aansla. En dat doet pijn. Ik zou graag willen dat mijn vrienden/vriendinnen daar doorheen konden prikken. Ik heb de energie niet, maar missen doe ik jullie allemaal... Ik kan niet persoonlijk worden omdat ik niemand wil kwetsen als zijn/haar naam er niet bij zou staan (sorry, mijn geheugen weer).
Nog 1 leuk iets voordat ik ga afsluiten (de vermoeidheid slaat weer toe). Saar, Audrey en liepen door het park. Hun liepen al wat door, maar ik keek naar het gras en de klavers en ja hoor, het klavertje vier sprong er uit. Ik attendeerde hun er op en al gauw vonden ze er ook. Ik had er twee gevonden. Ik heb ze uitgedeeld en ik kreeg en eentje terug van Audrey. Deze zit nu inmiddels in een zijvakje van mijn portomonee.
Ik wens iedereen een fijne nachtrust en veel knuffel en kusjes XXX
Liefs, Silvia
15 opmerkingen:
Wat een warm gevoel krijg ik als ik nog eens iets van je lees.
Het doet me zo'n deugd, maar toch overvalt me dan de gedachte dat het toch minder goed gaat dan dat je zelf hoopt.
Laat dat niet aan je knagen Silvia, geniet er vooral van dat je nog steeds omringd wordt door je geliefden. Zij blijven je steunen en met liefde omringen.
Bij deze wil ik je nog zeggen, je hebt een warm plaatsje in mijn hart, nu en voor altijd. Dus vergeten zal ik je nooit doen.
Nog heel veel moed toegewenst met stevige knuffels
groetjes Noëlla
Hoi, lieve Sylvia,
Wat fijn om weer zo'n mooi stuk van jou te lezen.
Hoe moe je ook bent, er straalt zoveel kracht vanaf. Fijn dat je nog zo kunt genieten van alles om je heen.
Lieverd, laat het maar over je heen komen, dat mensen je daar graag goed willen verzorgen en verwennen, je hebt het verdiend!
Geniet maar van alle goede momenten.
Heel veel liefs, Marjolijn.
Lieve Silly
Maak je maar niet druk om de kids dat ze jou anders zullen herinneren dan dat je gehoopt had....
Ik denk dat het ze niet eens opvalt....omdat ze je regelmatig zien...volwassenen valt het meer op, die letten meer op de buitenkant....
Mooie foto s van saartje, zeker ook heel mooi weer bewerkt..
werd je geinspireerd door de bliksem hahaha
Lieve schat als er mensen bij je wegblijven doordat je wel s kan uitvallen en je zelf niet meer helemaal bent dan vind ik( IK PERSOONLIJK) dat het geen echte vrienden( dinnen) zijn.
Je houd van iemand om wie de persoon is in goede maar zeker ook in slechte tijden.
Juist nu heb je alle liefde en steun nodig......
Fijn dat je mij en me gezin bedankt, maar silly dat heb je al 1000 x gedaan en dat hoeft echt niet hoor.
ik zie het als n eer en bevoorechting dat je het vertrouwen in ons hebt om voor jou saartje te laten zorgen....daarbij vind ik het vanzelf sprekend....ik weet heel zeker dat jij het zelfde voor mij had gedaan...we zijn dan wel geen familie maar door de jaren heen ben je wel zo voor mij gaan voelen....en je weet familie komt op de eerste plaats en daar doe je alles voor.......
verder rest mij alleen nog te zeggen dat je n mooi muziekje bij je blog hebt gezet met leuk filmpje ...yes the cirle of life
WE LOVE YOU SISTER XXX
KNUFFELS VAN SAARTJE
GRT RAYMOND JASON MARVIN EN IKKE UITERAARD
De Circle of Life bezorgde mij behoorlijk wat kippevel. Als we hopen en weten dat deze cirkel echt bestaat, hoeven we misschien wat minder te wanhopen en verdriet te hebben, wat meer vertrouwen te hebben dat we nooit echt weg zijn. En waar we ook zijn, veilig zijn.
Liefs en tot gauw. Marij
Hahaha, wat is die Saartje toch een smulpaap .....
ja, jammer dat je geen vast voedsel mer kan nuttigen ...
vervelend hoor ...
Ik ben wel blij dat je het een beetje naar je zin hebt daaro , alleen wat je zegt ...
Het uit zicht , he ?
Op de flat had je een groot overzicht als het weer eens ging donderen en bliksemen ...
En als je eens uitvalt , moeten die mensen het maar begrijpen vind ik hoor ...
In ieder geval bel ik je binnenkort op , kheb je nog heel wat te vertellen enzo ...
Tot later en hou je goed hoor ....
XXXX
Chance
Lieve lieve lieve zus,
Ik begin met geven van een kus
Die alleen bestemd is voor jouw
Als teken van mijn liefde en trouw
Zusterliefde alleen aan jouw gegeven
Liefde waarvan je niets hebt te vrezen
Ik rijm voor jou uit het diepst van mijn hart
In de hoop dat jij de dag met een glimlach start
En neem 1 ding aan van mij
Onze gesprekjes zijn nog lang niet voorbij
Jij en ik hebben nog wat slaapfeestjes in het verschiet
Of je nu in de hospice zit of niet
Wilde paarden houden mij nog niet weg jou
Mijn zusje klein, ik hou van jou
Veel liefs van je grote zus
Lieve Silvia,
Wat fijn om wat van je te lezen.
En wat heerlijk voor je dat je dochter bij je kon zijn.Ondanks dat je lichamelijk veranderd weet ik zeker dat ze je zullen herinneren als een fantastiche mamma.
Wat je schrijft over circle of life geloof ik ook,alles heeft een reden ,en totdat we genoeg hebben geleerd en meegemaakt blijven we terug komen.Maar we mogen vast wel eens rusten ook.Het leven hierna is volgens mij heel erg mooi ,maar toch blijf ik liever nog lang hier,en dat hoop ik voor jou ook, bij je kinderen en andere die je lief zijn.Lieve silvia,het ga je goed,ik denk regelmatig aan je.
Liefs Hendrike
hallo lieve sylvia
wat fijn om iets van je te horen
en wat leuk dat je logeetjes kan onvangen geniet er maar lekker van en ook van de lieve mensen om je heen.en wat een mooie foto`s van saartje echt een mooie meid.heel veel liefs en een dikke knuf van kay tinny en de kids en henk(K)
Lieve Sil,
Wat heerlijk om weer van je te horen, ook al snap ik maar al te goed dat je dit niet meer vaak wil of kan doen. Ik heb zelf hospicewerk gedaan en als ik je erover hoor, dan krijg ik gelijk weer een warm gevoel van binnen. Dan denk ik dat je op de juiste plaats zit, en hoop ik dat je elk moment zult genieten van de liefde om je heen van de mensen die het je wel willen en kunnen geven.
Lieverd, je bent een kanjer en zoals andere al zeggen: je straalt een enorme kracht uit ook al voel je je mogelijk steeds een beetje zwakker worden. Wat ik ook mee krijg is dat er goed voor je kind gezorgd wordt en ik hoop dat dit je de rust geeft om je eigen proces te gaan. Lieve Sil, heel veel liefs, kracht en licht voor jou voor de komende tijd.
Gaby
Hallo Sylvia,
Ik moest wel even een brok wegslikken toen ik las dat je dochter bij je is wezen logeren en dat het zo fijn was voor alle twee. Kinderen kunnen veel hebben en ik weet eigenlijk wel zeker dat zij zich het gezellig pannenkoeken bakken herinnert later en het slapen daar. Niet dat haar moeder mager is geworden.
Ik hoop dat er nog meer van zulke weekendjes zullen zijn. Het lijkt me heel moeilijk om te accepteren dat je niet zelf voor je kinderen kunt zorgen, geen wonder dat je weleens negatief bent of misschien onredelijk uitvalt. Ik hoop dat die mensen er doorheen prikken en zich eens proberen in te denken hoe het is om almaar in te moeten leveren, je kinderen achter te moeten laten, niet in je eigen huisje te kunnen zitten, hoe goed er ook voor je gezorgd wordt, je wil voor jezelf zorgen. Ik hoop dat die mensen hier meelezen en eens na gaan denken. Het is zo gemakkelijk om te zeggen "positief blijven". Ga er zelf maar eens aanstaan!
The circle of life is mooi en een mooie gedachte. Ik heb zelf besloten dat het fijner is om te geloven in een circle of life, maar zeker ook in rust en opname in een soort eeuwige energiebron, het moet eens klaar zijn. Mocht er niks zijn na dit leven dan merken we het vanzelf (niet ;-)), dus ik steek mijn kaarsjes op en denk er in deze eindtijd vaak over wat ik geleerd heb in dit leven, wat ik anders zou doen, waarin ik veranderd ben. Mij geeft het rust te denken aan de dood als overgaan in iets anders, iets wat wij mensen niet kunnen bevatten.
Maar nu nog even niet liefst. Ik hoop dat je veel leuke weekenden kunt hebben met je dierbaren, ook al is het in een heel andere omgeving dan je zou willen.
Anne
Lieve Sil,
ik geloof ook dat iedereen een taak heeft hier en dat je ooit terug komt om hem af te maken. Tja er komt een keer dat je uitgeleerd bent, dit kan denk ik ook niet oneindig doorgaan. Ik ben er van overtuigd, dat je ergens( boven of waar dan ook ) iets moois te wachten staat, maar zolang je leeft, wil je het leven niet loslaten, want je weet wat het leven je had kunnen bieden en erna is onbekend, maar dat er veel meer is hierna, daar ben ik ook van overtuigd.
Silly, ik begrijp hoe moeilijk het is, maar probeer je beperkingen te accepteren en laat het over je heen komen, zodat je je energie voor jezelf en je naasten kan gebruiken, ook daar in het Hospice. Men doet het met liefde voor je. Is ook moeilijk, want je wilt niet steeds merken dat je steeds verder achteruit gaat.
Het is logisch dat je knorrig en alles wordt en niet meer altijd een glimlach op je gezicht kan toveren. Menigeen zou allang hun vrolijkheid hebben verloren en misschien nog wel vervelender reageren, jammer dat mensen dat niet kunnen invoelen of begrijpen.
Saarjte is een wijs en lief meisje, dat is duidelijk en van wie zal ze dat nu hebben ?Ik weet het al. Kinderen kijken overal doorheen, waar vowlassen mensen van schrikken, dus ik weet zekers dat Saartje aan de leuke, mooie en lieve mama en leuke dingen zal terug denken, zoals nu het bakken van de flensjes en ze opeten in de nabijheid van haar mama. Logisch dat je die grote knul van je mist, ik hoop dat hij geslaagd is.
Sil meid ik hoop de pijn onder controle komt, want dat blijft zo te lezen nog steeds een groot probleem.
Je hebt een geweldige zus en vriendin, maar ze doen het met liefde ook voor je. Blijf je maar gewoon lekker wentelen in al die warmte van alle lieve mensen om je heen, ik denk ze nog veel meer voor je zouden willen doen, als ze jou daarmee konden behouden.
Ik hoop je weer een fijn weekend met Saar hebt doorgebracht.
Lieve Sil XXX
Hallo Silvia
Ook van ons uit nog een fijne tijd samen met je kinderen. Van hieruit ook
groetjes en een warme knuffel.
J en J
Lieve Silvia,
Wat ben ik blij weer wat van je te lezen. De reactie is laat, maar we zijn sinds gisteren weer terug. Ik ben blij voor je dat je de mogelijkheid hebt om Saar een weekend bij je te hebben en ik hoop dat Tommy geslaagd is ondanks deze moeilijke tijd voor hem.
Je hebt een prachtig stuk geschreven. Anderen hebben al gezegd dat er veel kracht vanaf straalt en dat is zo. Ik hoop dat je de rust krijgt om het negatieve los te laten en alleen te genieten van je kinderen, zus en vriendinnen.
Heel veel liefs Ibella
Hopelijk gaat het een beetje met je.
Mooie foto's van je dochter! Zo te zien heeft ze heerlijk gesmuld.
Ik sluit me bij Marjolijn aan. Geniet van alle mooie (goede) momenten.
Liefs,
Jacqueline
Silvia
Ik wens je heel veel sterkte toe op de weg naar het licht.
Ik wens jou kinderen en je zus heel veel liefde en sterkte.
Silvia ooit tot zien,s dan leren we elkaar kennen.
Een reactie posten