woensdag 26 september 2007

Brief aan mijn vriendin...

Hoi Audrey,
Omdat ik niet weet hoe ik jou zou kunnen verrassen doe ik het maar zo. We hebben samen al heel veel lief en leed gedeeld. En net voor de diagnose liep het niet zo lekker tussen ons. Maar op het moment dat ik je een sms stuurde dat ik in het ziekenhuis lag, kwam je gelijk aangevlogen. Dat is alweer bijna een half jaar geleden. En vanaf die tijd ben je eigenlijk ook niet meer van mijn zijde geweken. Ondanks je eigen trubbels bleef je toch telkens komen. En als ik je belde, dan liet je ook alles uit je handen vallen om er te zijn voor mij. Er is geen ene keer teveel geweest dat ik belde. Ze zeggen altijd: "In slechte tijden leer je je ware vrienden kennen". En dit was ook een kant van jou die ik niet kende. Dat je sociaal bent dat wist ik al, maar wat je nu allemaal doet voor mij en mijn kids, dat heb ik nooit geweten. Ook voor de poezen en Flicka ben je er. Je bent gewoon een kanjer. En dat wilde ik je toch eens zeggen, maar wel op een manier dat iedereen dat mag weten. Want dit raakt me heel diep. Ik zou hetzelfde voor jou doen, en ook al lijken sommige dingen vanzelfsprekend, toch is dat niet zo. En zijn dat toch dingen die ik koester en die ik nu heel bewust beleef.
Ook Raymond, Jason en Marvin horen bij jou en helpen mee voor mij.
Ik ben heel blij dat je er voor mij bent, en dat we vriendinnen zijn. Dank je wel musj!
Liefs, Silvia

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Jouw vriendinnetje, mag trots op jou zijn!!

Anoniem zei

*snik*


Rechtstreeks uit het hart ....

Mooier kan NIET :)



chance

Anoniem zei

gekke musj

Je hoeft niks op papier of in je blog te zetten, ik weet dat je het waardeerd......je verdiend het ook.

Voor je familie moet je zorgen en ook al zijn we geen bloedsverwanten....het voelt wel zo. he zusje haha in ziekenhuis denken ze allemaal dat ik je oudere zus ben ( snik )

Zal me hele leven, zolang als je me nodig hebt er voor je zijn en uiteraard ook voor alles wat bij jou hoort.
Je kids en beesteboel

Mensen komen en mensen gaan, maar mij kun je niet zomaar uit het silly s veld slaan.

musj als jij je weer wat beter voelt gaan we wel weer ff lekker ouderwets stappen, en de boel daar op stelten zetten.

dikke knuffel
je dinnie

Anoniem zei

Wat ontzettend mooi! Zo belangrijk de mensen om je heen, ik denk het meest belangrijkste van ons bestaan. Ook hier gebeurt er vanalles met een vanzelfsprekendheid waar je u tegen zegt. Ik vind dat weleens moeilijk. Ben er zeer dankbaar voor en weet dat mensen het liever wel dan niet doen. Maar doe het het liefst zelf... hulp vragen en accepteren blijft moeilijk voor mij. Al lukt me dit best in een ziekenhuis of net ervoor of erna. Ben dan bijna een dictator, vind het normaal dat iedereen dan voor me rent en als dat dan niet snel genoeg en precies zo als ik wil gebeurt, ben ik behoorlijk pissed. Toch blijf ik mezelf eraan herinneren hoe bijzonder het is dat zoveel mensen me willen helpen en bijstaan. Soms zo overweldigend dat ik niet weet waar te beginnen... Heb jij dat trouwens ook dat ruzies van voor de kanker zo onbenullig en als een ander leven aanvoelen? Al zou ik nu zo nu en dan wel weer eens een relletje willen hoor. Op Ray en mijn moeder na durft vrijwel niemand me meer eens de les te lezen. En ergens was ruzie maken toch ook heel lekker... Zegt de herrieschopster.

Ik hoop dat je energielevel steeds hoger is en dat je aan het genieten bent van deze plots zeer stralende dag (hier dan toch).

Anoniem zei

Dat mag eens gezegd worden, zodat iedereen het mag weten.
Groetjes Marij

Anoniem zei

Hoi Sylvia( en Audrey)

door dik en dun.......
dat zegt genoeg...,toch???

Je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
'k heb een vriend

dat waren de wijze woorden van Toon Hermans...

Syl en Audrey , ik ben een beetje jaloers hoor!!!
want zulke vriendinnen zijn schaars!!

knuffel

Alexandra

Anoniem zei

Heel erg belangrijk zulke vriendinnen !

Anoniem zei

Je vriendin heeft veel voor je over, een mooi verhaal, dat zijn mensen met een hart.