Pet-scan en een geboorte..

Eergisteren heb ik de petscan gekregen. Het ging al fout op het moment dat er een breed glimlachende verpleegster binnenkwam om te zeggen dat het transport mislukt was (het moet uit Belgie komen). En ze bleef maar doorlachen...:-(. Ik kon gelukkig net op mijn vinger wegtrekken voordat ik de bloedprik kreeg. Aiai, ik ben zo benauwd voor prikken en spuiten. We moesten maar even wachten in de wachtkamer om te kijken wat er ging gebeuren nu. Dus zijn we maar even een kaarsje op gaan steken in de kapel. Toen we terug kwamen, zeiden ze dat we om 11 uur terug konden komen. Dus zijn we maar naar Audrey toe gegaan om daar even de laatste 2 dl te drinken die ik die ochtend niet gehaald had. Audrey ging tosti's eten, en ze was zo lief om de tosti's niet op tafel te zetten. Want ik moest nog steeds nuchter blijven.
Om 11 uur waren we terug. Ik moest vast op het bedje gaan liggen, en Audrey mocht er gelukkig nog bij blijven totdat ze gingen beginnen. Dat heeft ook nog eens drie kwartier geduurd en eindelijk om kwart voor twaalf kwamen ze me het vloeistof inspuiten. Ik zei tegen de verpleegster dat het infuus niet goed zat, maar ze streed het af omdat het bloed terugliep. Maar het zat me niet lekker. Na drie kwartier op het bedje te hebben gelegen kwamen ze me halen voor naar de bus te gaan. Een erg comfortabel ritje was het niet, het leek wel of ze express door alle kuilen heen reed. Ik was al niet vrolijk en daar werd ik niet vrolijker door. Binnen in de bus werd ik voorgesteld aan de 'fotograaf' en zijn assistente. Hele aardige mensen. Ook heel bezorgd, want op een gegeven moment kwam de fotograaf even kijken of het nog wel ging. Maar het lukte wel goed, want ik was bijna in slaap gevallen.
Tijdens de scan voelde ik allemaal nattigheid langs me afvloeien. En toen het onderzoek gedaan was kwam de fotograaf tot de conclusie dat het infuus had gelekt! (Volgens de verpleegster zat hij toch goed, had ze me gezegd).Hopelijk was er toch genoeg vloeistof binnengekomen voor goede foto's. Een arts verzekerde me van wel. Dus nu is het afwachten tot de 11e. Ik heb mijn gsm al zachtjes staan, wil er niet te veel over praten, want denken doe ik er al heel de dag over. En met praten schiet ik elke keer helemaal vol.
Toen ik thuiskwam was Jutta al druk bezig met de was te strijken. Wat een schat van een thuishulp heb ik toch.
Om drie uur kwam Manuela ons halen om te zwemmen. Saar was helemaal door het dolle heen. Ze genoot ontzettend. Ik heb de meeste tijd in het bubbelbad gezeten, daar was het voor mij het beste uit te houden, omdat daar het water het warmst was. Maar ik was blij dat we weer konden gaan douchen en naar huis konden gaan.
Ik wilde heel vroeg naar bed toe gaan, ik had om 7 uur mijn pyama al aan. En ben toen lekker op de bank gaan liggen. Rond half 11 ging de telefoon. Audrey! De bevalling van haar poes was begonnen. Dus niks vroeg naar bed! Raymond kwam me halen, want ik wilde er perse bij zijn. Toen we aankwamen was de eerste al geboren. Blubber is de naam hihihihi. Hij was er zo uitgeblubbert. Op een gegeven moment kreeg Frutsel weer een paar stuiptrekkingen en hoppa, daar kwam nummer twee! (naam nog onbekend, die mag Jason uitzoeken). Troela, de andere poes (die ook zwanger blijkt te zijn) kwam heel voorzichtig eventjes kijken, maar ging toen snel weg. Ze bleef wel in de buurt liggen. Na een tijdje begon ze weer met stuiptrekkingen en toen kwam scheetje! Die naam komt zo omdat ze eerst een flinke scheet liet, voordat het kitten eruit kwam. Een donkergrijze gestreepte, de tweede is groot gevlekt, en de derde is diep zwart. Het was schitterend om te zien. Audrey en ik dachten alletwee dat er nog eentje aankwam omdat ze nog zo'n dikke buik had. Maar dat bleek dus niet. Ik denk gewoon dat de darmpjes en alles weer terug op zijn plaats moest komen.
Moeder Frutsel en haar kindjes maken het goed. Het was een heel mooi moment. En toen ik Audrey gisteren belde, was ze nog steeds in een roes...

Mama Frutsel met haar babies... ~zucht wat mooi...~

Blubber
Pitsj
Scheetje











Wat een dotjes zijn ze he.

Ik ga vanavond voor een paar dagen naar Den Bosch. Ik ga in ieder geval even naar Oisterwijk, wat jeugdsentiment ophalen.

Ik wens iedereen een heel fijne dag toe, liefs, Silvia