Reiki, geheugenverlies en nieuwe huisgenootjes...

Gisteren ging het ook weer goed. Mama was gekomen met Johan en vertelde mij dat ik om half twee een reikibehandeling had. Ik moest even goed nadenken, en vroeg hun of we soms telefonisch contact hadden gehad, want ik kon me niets herinneren dat ik hun van mijn afspraak had gezegd. Blijkbaar toch wel. Ik wist niet eens meer dat mama en Johan op bezoek zouden komen. Ik vind het vreselijk om geheugenverlies te hebben. Het wordt ook steeds erger…
Op een gegeven moment kwamen we op het onderwerp huisdieren. Ik verteld hun dat Flicka donderdagavond geweest was en dat ik toch eigenlijk graag een huisdiertje wilde. Een visje of zo. Nou, ik had het nog niet gezegd of er kwam gehoor aan mijn wens. Omdat Mama en Johan wisten dat ik een reikibehandeling kreeg zijn ze in die tussentijd weggegaan om even naar een dierenwinkel toe te gaan om mij een visje te kopen met aquarium en alles er op en er aan. Twee sluierstaartjes heb ik nu als gezelschap hier en ze luisteren naar de naam Stippie en Rooie hihihihihi.
Maar om half twee was Marij dus hier om me een reikibehandeling te geven. En dat voelde wel goed, maar halverwege ben ik toch in slaap gevallen, zo ontspannen was ik (of vermoeid??). Volgens Marij zitten er veel obstakels in mijn zonnevlecht en dat geloof ik direct. Ik wil er ook echt iets mee doen, maar weet niet wat. Ik zal het Marij de volgende keer vragen….
Nu hier een paar fotootjes van mijn huisgenootjes en mama en ik samen op de foto.


Dat ben ik dus met ons moederke...


Mijn nieuwe huisgenootjes, Stippie en Rooie


Mijn kleine altaartje hier.. Niet alles ging mee, maar zo is het ook goed...


En voordat ik het vergeet, Frunnik is ook nog langs geweest hihihihihi. Wat een uitdagend beessie is het toch, hij straalt een ondeugd uit.. LOL.

Een hele dikke zoen en vele knuffels en een fijn weekend, Silvia

Yes! Mooi weer en binnenkort Flicka....

Ik knap zienderogen op. Momenteel ben ik ook wel erg moe, maar ik moest gewoon even mijn zonnige gemoed met jullie delen, tralalala. Ik ben gisteren met Audrey naar Intratuin geweest, want ik moet en zou lavendel moeten hebben. Nu heb ik eindelijk een tuintje, wil ik er ook iets mee gaan doen. Dus wij naar Intratuin en hebben daar het één en ander gekocht. Ik heb er gelijk fotootjes van gemaakt en die wilde ik graag delen met jullie.
Daar komen ze:


Zo zag mijn tuintje er eerder uit, een beetje kaal dus...


Ik werd zo vrolijk van het lieveheersbeestje, dan maar de boom ermee in hihi


Ik had een treetje met tuinkruiden gekocht, met twee soorten tijm, knoflookbieslook, salie, lavendel en citroenmelisse etc,

Dus ik ben weer lekker in aktie. Maar hetgeen wat hierboven getypt was, was gisteren. Maar geloof het of niet, ik ben zomaar in slaap gevallen en een beetje lopen snurken, in dat openbare gebouw. waaaaaaah lachen hoor, want voordat ik naar het internetcafe ging, zat ik bij het ontbijt ook al te snurken hahahahahaha,
Ik ben nu even gekomen om het verhaal af te maken.
Heel veel liefs en dikke kusjes van Silviaatje

1 jaar en 1 dag alweer.......

Ik heb heel weinig tijd om te schrijven, omdat dat heel moeizaam gaat. Maar ik wil langs deze weg even laten weten hoe het met me gaat. Momenteel zit ik in het Hospice om de pijn tegen te gaan. Ik ben vorige week vrijdag opgenomen in het ziekenhuis en op een gegeven moment wisten ze niet meer wat ze met me aan moesten. Het Hospice is een hele verademing... Ontzettend lieve mensen, zowel vrijwilligers als betaalde krachten, werken hier. Allemaal, stuk voor stuk engelen. Heel lief, geen moeite is teveel. Vannacht om half 4 of zo nog in bad kunnen gaan voor de pijn. Nu heb ik sinds een half uurtje een morfinedrankje op die wel helpt, alleen.... het moet gedronken worden. Net als de methadon die ik nu heb. Ik voel me net een kankerjunk. Maarja, morgen wordt de methadon opgehoogd en dan moet er gekeken worden of er resultaat bereikt wordt aangezien de morfine niet afdoende helpt.
Ik wil Marij hardstikke bedanken voor de mooie esdoorn, ik vind het idee super, zo emotioneel (later breid ik hier over uit, nu even mijn krachten sparen).
Ik wil alles en iedereen bedanken voor de mailtjes, kaartjes, smsjes, bezoekjes enz enz... Ook al krijg ik het vaak niet mee, toch voel ik het wel en het blijft me goed doen. Ik kan helaas niet veel typen dus mail beantwoorden is voor mij nu geen optie, neem me niet kwalijk. Zodra het weer gaat, zal ik het weer proberen.
Nu is het toch weer een lapje geworden, dus bij deze nu:
Heel veel knuffels en liefs en warmte, Silvia....